پی گیری خواسته مشروع مردم

عدل علی و احسان دینی را با عمل به مردم ثابت نماییم

بیایید آینده ای درخشان برای فرزندانمان و نسلهای آتی به وجود بیاوریم

به نام خدا،

با احترام و درود،

من مایلم که پست زیر را با شما شریک شوم تا ضمن تشکر از هموطنان استرالیایی که در ضمن سختترین شرایط پذیرای من و بسیاری از مهاجران و پناه جویان بوده اند. وضعیتی که اکنون در بسیاری از کشورها موجود است و کمکهای انسان دوستانه و محبتهای با ارزش به هم نوع که در جای خود مثل زدنی است. مشکل جا به جایی و نقل مکان انسان‌ها به صورت به ظاهر اختیاری مثل مهاجرین و یا قهری به صورت پناه جویی موضوعی است که مدتها به انحا مختلف سر خط خبر ها است. با توجه به کنفرانس اخیر در مورد مسایل اقلیمی مایلم که پیشنهادی در مورد کنفرانس بحران انسانی که دنیا را مورد خطر قرار داده است نمایم. این موضوع باید مورد بحث بین المللی قرار بگیرد که راههایی برای جلوگیری از جا به جایی عظیم توده های بشری اندیشیده شود.

مسایلی مانند امنیت غذایی، اقتصادی و سیاسی عواملی بسیار پیچیده و در هم تنیده اند که اگر به آنها توجهی نشود تمام تلاش‌های مربوط به مسایل و دست آورده‌ های مبارزه با خطرات اقلیمی از بین می رود.

علل اصلی مهاجرت و پناهجویی را می توان به مسایل سیاسی و اقتصادی مربوط دانست. اگر ما نتوانیم مشکل عدم ثبات سیاسی و اجتماعی را در کشورهای فقیر از بین نبریم دیر یا زود قربانی عدم ثبات آنان خواهیم شد. و در شرایطی که کل دنیا به هرج و‌ مرج برسد این کشتی عظیم بشری با خطر غذق شدن روبرو خواهد شد.

بنا بر این بیایید که با پشت سر گذاشتن اختلافات هرچند عمیق و بنیادی به فکر حل مسیله فقر و عدم ثبات سیاسی کشورهای در حال توسعه باشیم.

با تمرین کردن حقوق بشر به راستی می توان برای رسیدن به ساحل نجات و آرامش با همکاری هم مشکلات را یک به یک حل کرده و در دنیایی بهتر آینده‌ای درخشان را برای فرزندانمان و نسلهای بعدی رقم بزنیم.

با احترام و درود،

هوتن

بدون شرح

چرا شایسته سالاری

من در مقاله قبلی به مقوله شایسته سالاری پرداختم. و اما چرا گزینه شایسته سالاری یکی از بهترین گزینه ها برای جامعه متعالی و رو به رشد است. وقتی که هرکس به تناسب منفعتی که به جامعه می رساند از جامعه منتفع شود این به عنوان بهترین انگیزه برای بهتر شدن و تعالی جامعه می باشد. چرا که افراد به یک میزان و با یک معیار سنجیده می شوند. و ملاک اگر بر بهره وری و منفعتی که به جامعه می رسند باشد این معیار به اندازه کافی قابل انعطاف می باشد که چتر بزرگی را برای میزان و سنجش سهم افراد از منابع را داشته باشد.

به نظر من این راه حل حلقه گم شده میان سوسیالیسم و کاپیتالیسم می باشد که می تواند منجر به ایجاد یک تئوری جدید شود. این بدین معناست که ارزش‌های یک گروه و در این مورد خاص اجتماع با هویت شخصی و فردیت تک تک افراد جامعه در ارتباط قرار می گیرد. بدین معنا که هر کدام از ارزش‌های اصولی و بنیادین جامعه بشری که تاکنون تعریف شده اند به نحوی منطقی با یکدیگر تعریف می شوند و نه جداگانه. و به عبارت دیگر از خوبی‌های هر دو تئوری برخوردار شویم و از نقاط ضعف آنها دوری جوییم.

این به شرطی است که بهره وری در معنای واقعی و به قول بازار ارزش روز سنجیده شود. این امر مانع از اختلافات قومی و جنسی و مذهبی و توانایی جسمی و روحی و غیره می شود. چرا که معیار براساس هیچ گونه سنجش تبعیض برانگیزی بنا ندارد و پایه اش بر اساس منفعت جمعی و نه یک گروه و یا فرد خاص می باشد. در ضمن بهره وری افراد را می توان بر اساس گروهی که به آن تعلق دارند و شرایطی که آن گروه دارد تعیین کرد و نه بر اساس معیار های کلی و بدون دقت. این به این معناست که تعریف بهره وری بسیار جزیی و دقیق است و به صورت قابل انطباق با شرایط هر فرد و گروهی که آن فرد به آن تعلق دارد می باشد.

وقتی که بهره وری به صورت جزیی تعریف شود دیگر هیچ گروهی بر گروه دیگر برتری ندارد چون همگی به میزان توانایی اشان در سازندگی و پویایی جامعه شریک می باشند و یک معیار سنجش نسبی به عنوان اصل شناخته می شود و نه یک معیار مطلق. چرا که هرگاه معیار مطلق بنای کار شود جای تعابیر خاص از آن هم باز می شود و پای تبعیض و فرق و اختلافات باز می شود. در صورتی که اگر میزان سنجش یک اصل نسبی و نه مطلق باشد قابل تسری به تمام امور است و در ضمن دست قانونگذار باز است که با توجه به شرایط زمان و دیگر متغیرها به همراه توانایی‌های حرفه ای خود قوانین را بگزارند و اجرای این قوانین نیز راحت تر است چرا که قوانین براساس واقعیات و نه ایده آلها و شرایط خاص در نظر گرفته شده و چون قانون سیال است و بر اساس متغیرها شکل گرفته شده است توانای پوشش نیازهای گروه بیشتری را دارد.

می‌توان بهره وری را بدون در نظر گرفتن تبعیض‌ها تعریف کرد که شامل تعریف گروهی برای هر گروه خاص و نه یک تعریف کلی برای تمامی گروهها کرد. چرا که گروهها شرایط خاص خودشان را دارند و لزوماً بهره وری یک گروه در آن گروه خاص معنا می پذیرد. چرا که برای سنجش درست شما سیب را با سیب و پرتغال را با پرتغال مقایسه می کنید و سنجش سیب و پرتغال امری عبث و خلط مبحث است. این امر می تواند از بعضاً ناآگاهی و‌ یا تمایل به سواستفاده از مفاهیم باشد.

این به این معنا نیست که جامعه گروه بندی و طبقه بندی شود و افراد حق رفتن به گروه‌های عالی تر و مقامات بالاتر را ندارند. و افراد در هر گروهی که به دنیا آمدند در همان گروه نیز از دنیا خواهند رفت. بلکه به این معناست که هویت فردی و جمعی شخص در رابطه ای مستقیم با منفعت آن شخص از منابع اجتماع دارد و به میزان بهره وری و میزان انتفاعی که به جامعه می رساند می باشد. بر اساس این تعریف افراد توانایی تغییر در وضعیت شخصی خودشان را بر اساس تاثیرات مثبتی که در جامعه می گزارند را دارند. و آنها بر اساس لیاقت فردی و نه بر اساس حق خدادادی که با آن به دنیا می آیند سنجیده می شوند.

من صراحتاً اعلام می دارم که موافق هیچ گونه حقی که براساس تولد باشد نیستم و ارزش افراد را به لیاقت فردی و اکتسابی و انتخابی و نه براساس انتسابی و ژنتیکی می دانم. چه بسا افرادی که با سو استفاده از مقام و موقعیت خود شایستگیهایشان را زیر سوال می برند و چه افرادی که در کوره امتحان لیاقت و شایستگی خود را ثابت کرده و به مانند گلهای زیبا از میان گنداب و مرداب شکوفا می شوند.

سگ اصحاب کهف با مردم بنشست و مردم شد

پسر نوح با بدان بنشست و‌خاندان از کفش برون شد

ارادتمند،

هوتن دهبنهء

با احترام به حق همزیستی

از لابلای صحبتهای من حتماً متوجه شده اید که من احترام خاصی برای امام و انقلاب داشته و دارم و خواهم داشت. ولی بد نیست که به حرفهای علیحضرت رضا پهلوی هم گوش بدهیم و قضاوت با شماست. من به صراحت عرض می کنم که انقلاب را ناشی از میل به تغییرات و تحولات اساسی در روابط اجتماعی می دانم.

ولی به نظر من این تحولات وقتی بنیادی است که توامان با گفتگو و اصلاحات آرام باشد و نه با خونریزی و تخریب. چرا که از خونریزی جویهای خون و از تخریب چرخه کین و خونخواهی به وجود می آید. فلذا باید دانست که هر گونه تغییری وقتی دایمی و پابرجاست که اصولی که برای آن خواستار تغییر نظام و حرکت به سوی آن هستیم اول از همه خودمان به آن پایبند باشیم و تحت هیچ شرایطی از آن تخطی ننماییم.

سوال است که در طول تاریخ حرکات اجتماعی فراوانی برای تغییر به وجود آمده است ولی خر همان خر است و فقط پالانش عوض شده. دلیلش این است که در طول زمان مظلوم که بر علیه ظالم قیام کرده خودش به ظالم تبدیل شده و نیاز بوده که مظلومین دیگر او را از تخت قدرت به پایین بکشند. چرا که واعظ غیر متعظ مانند کار بدون ثمر و یا درخت بدون بار و میوه می باشد. چرا که افراد بعد از رسیدن به قدرت از شرایط بازی که آنها را به قدرت رسانده عدول کرده و به بازی با شرایط قدیم ادامه می‌دهند .

اگر ما به اصل سازندگی و عدم خونریزی و برابری نه به معنای وارداتی آن که همه از هر نوع نعمتی باید برخوردار باشند بدون اینکه زحمتی بکشند، و یک عده کارکنند تا عده دیگر را روزی دهند. ما باید به شایسته سالاری و ارزش به افرادی که ارزش افزوده ای را برای جامعه می آورند به نسبت تلاششان داشته باشیم. این بدین معناست که همه اقشار جامعه حق داشتن و براوردن نیاز اولیه خود را باید داشته باشند و یک رفاه اولیه باید در جامعه فراهم شود.

ولی این به معنی ایستایی و سکون جامعه در این نقطه نیست بلکه به معنی شروع اصلی نقطه بالیدن و پرورش جامعه است که بعد از رسیدن به این نقطه هر کسی باید بر اساس شایستگی اش از نعمات و منابع جامعه بهره مند شود. یعنی حق همزیستی و و احترام به هم باید در یک جامعه به عنوان اصل اساسی پذیرفته شود ولی افراد باید به نسبت بهره وری و ارزش افزوده ای که ایجاد می کنند از منابع سهم ومنفعت ببرند.

متاسفانه ما شاهد افراط و تفریط‌هایی در این زمینه د ر جامعه بشری بوده ایم. چرا که همانگونه که همه افراد جامعه باید در پویندگی و بالندگی آن سهیم باشند همانطور هم افراد نباید تصور کنند که جامعه به دیگران و یا به آنها حق سواستفاده از زحماتشان را می‌دهد. این بدین معناست که اگر که شما بنا بر اصل حقوق بنیادین بشر از حقوق اولیه بشری بر خوردار شوید داستان به همین جا ختم نمی شود و جامعه باید بسترهایی را فراهم کند که همه اقشار جامعه علیرغم رنگ جنس و قومیت و شرایط جسمانی و روحی حق شرکت در پویایی و بالندگی جامعه را داشته باشند و به نسبت مشارکتی که در این امر دارند از منابع سهمی برایشان در نظر گرفته شود.

دریک جامعه شایسته سالار هیچ فردی فراموش و عقب نگه داشته نمی شوند و در ضمن به هیچ فردی اجازه تخطئه و تجاوز به حریم دیگران داده نمی شود. به عبارت دیگر هرکس در جای خودش قرار می گیرد و هیچ کس جای دیگری را اشغال نمی کند.

به امید روزی که با شایسته سالاری و با احترام به حقوق بنیادین بشری جامعه ای در خور زیستن برای خودمان و همه اقشار دیگر اجتماع بنیان نهیم.

با احترام،

هوتن دهبنهء

www.facebook.com/unicef/videos/2702736283317167/

UNICEF

www.facebook.com/unicef/videos/1084994118560496/

Caring for other people isn’t sign of weakens

Today I read this message and I thought myself to share it. As it is very important.

To overcome poverty we need motivation and dedication.

We shall not forget how blessed we are and tried our best to share with others our blessings. Believe me your blessings in your life are privilege not a right. Your situation can change any time and you become the person who needs other people’s Hands to survive. We can take advantage of these blessings and loose our opportunity to save ourselves in the dark time or use our blessings to serve others and save ourselves both in the good and bad days. Even in good time sharing your blessings increase dramatically your happiness because we are social creature and group success guarantees our own success.

What you’ll saw you will reap.

تا توانی دستی گیر و دلی بنواز

که روزی شوی افتاده و دستگیر

I believe any thing you get in the world one day you give it back and any thing you give one day you get it back.