آرزویی زیبا در غمی طاقت فرسا

شب بود و تاریکی حکمفرما

درد بود و درمان طاقت فرسا

خون بود و خرابی حکمفرما

خرابی بود و دور ویرانی بی همتا

زن ومرد در رنج و تابی وانفسا

ژینا در خون خود خفته واویلا

ایران در غم فرورفته واویلا

ژینا در آغوش خاک آرام گرفته واویلا

ناموس مردم ای برادر در سرما

در خاک آرمیده ای وای ای وای

تو که غم تار موی مردم خوری ای وای

از خون بی گناه چگونه در گذری واویلا

مردم ایران در غمی طاقت فرسا

اشک در چشمها حلقه زده ای وای ای وای

زن و مرد در رنج و تاب وانفسا

بانگ تفنگت را بر زمین بینداز از هرجا

شنیده می شود از هر اقسا

شاید که این خون ریخته شده یک بیگناه

آغازی شود بر درمان دردی هر چند طاقت فرسا

بیا برادرما شویم ما

بار دگر فارغ از هر چه کینه و دعوا

با یکدیگر همدل و هم صدا

مردم ایران زمین در هر گوشه و کنار دنیا

خواهان وحدت جدا از کینه و نفرت یک صدا

می خوانندت برادر ای دیرینه یار

تفنگت را بر زمین انداز تا شویم یکبار دیگر ما

ایرانیان خواهان ایرانی آباد

ایرانی که تعلق دارد به ایرانیان نه تنها

بلکه به کل دنیا

پایان تاریکی قبله دل ما

آغاز بهاری زیبا

در پایان خزانی نازیبا

بیا تا دست از خون یکدیگر شسته و شویم رها

از یک وحشتناک رویا

۱۴۰۱/۰۶/۲۹

20/09/2022

هوتن دهبنهء

This entry was posted on September 20, 2022 at 10:15 pm and is filed under چند کلام حرف دل, جنبش مشروطه مشروعه ایران. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

©®™Everlasting Fairytale's Blog